کتاب زندگی خود را دوباره بیافرینید اثر جفری یانگ بخش 2
- پنجشنبه, ۱۳ شهریور ۱۳۹۹، ۰۶:۵۴ ق.ظ
- ۰ نظر
چرا باید کتاب دیگری در مورد خودیاری مطالعه کنید؟
به نظر ما کتاب موجود خلاء بین کتابهای خودیاری را جبران میکند. کتابهای بی نظیر زیادی در مورد خودیاری تألیف شده است. بسیاری از این کتابها در روشهای درمان خود بسیار موفق هستند با این وجود حوزه مورد بحث اکثر آنها محدود است برخی از این کتابها تنها به مشکلات خاصی مثل افسردگی، وابستگی، کم‌رویی و یا انتخاب همسر پرداخته اند. اگرچه ممکن است حوزه برخی از آنها وسیعتر باشد و مسائل بیشتری را تحت پوشش قرار دهند امّا با محدودیّت دیگری نیز مواجه هستند؛ این محدودیّت این است که آنها تنها از یک رویکرد برای حل مشکلات استفاده میکنند به عنوان مثال بعضی از این کتابها از روشهای شناختی رفتاری یا جبران گذشته استفاده میکنند، برخی از این کتابها نیز به مسائل مهم و فراگیری مثل مرگ میپردازند امّا راهحلهایی که به آن پرداختهاند بسیار ناشناخته و مبهم است. گاهی کلیگویی یا در لفافه سخن گفتن چنان است که خواننده نمیتواند به روش درستی برای تغییرات مطلوب دست یابد.
در این کتاب من و ژانت کلوسکو روش جدیدی را که برای تغییر الگوهای نهادینه شده زندگی کشف کرده ایم با شما در میان میگذاریم و به شناسایی یازده تله ی زندگی می‌پردازیم که روزانه با آن مواجه میشویم.
ما با ترکیب چند تکنیک از رویکردهای مختلف به شما در تغییر این تله های زندگی کمک میکنیم.
در نتیجه به نظر ما این کتاب با رویکردی جامع و دقیق به حل و فصل مشکلات دیرینه ی زندگی شما کمک میکند و در مقایسه با اکثر کتابهایی که مطالعه کرده اید مؤثرتر خواهد بود.
از آنجایی که این کتاب به نوعی در مورد زندگی شخصی و حرفه ای من است مایلم در مورد ابداع این روش درمانی برای شما توضیحاتی بدهم.
سرگذشت زندگی حرفه ای من به عنوان یک درمانگر مانند سفری است که برای خودشناسی طی کرده ام. در سال 1957 از دانشگاه پنسیلوانیا فارغ التحصیل شدم. خوب به خاطر دارم که اوّلین تجربه‌ی بالینی خودم به عنوان درمانگر را در دوره‌ی کارآموزی و در مرکز «سلامت روان جامعه نگر» فیلادلفیا، به دست آوردم. در دانشگاه، روشهای راجرز را که غیر رهنمودی است یاد گرفته بودم. برای درمان بیماران وقت زیادی صرف میکردم حوصله ی زیادی هم نداشتم این بیماران مشکلات اساسی در زندگی داشتند آنها به امید درمان به این مرکز مراجعه میکردند و حس درونی خود را بازگو میکردند من باید به حرفهایشان گوش میکردم و آنها را جمع بندی کرده تا بیماران بتوانند راه حل مشکلاتشان را پیدا کنند. امّا مشکل این بود که اکثر بیماران نمی توانستند راه حلی پیدا کنند یا اگر هم می توانستند خودشان راه حلی پیدا کنند بسیار زمان بر بود به طوری که من احساس شکست و ناامیدی میکردم. روش راجرز را نمی پسندیدم چون با خصوصیات اخلاقی من ناسازگار بود شاید من کم‌حوصله بودم امّا بیشتر مایل بودم که این تغییرات با سرعت رخ دهد و پیشرفت درمان ملموس باشد. از این شرایط ناراضی بودم، مثل اینکه من شاهد مشکلات بودم ولی نمیتوانستم کاری برای آنها انجام دهم همین مسئله موجب ناامیدی بیشتر من هم میشد.
شما می توانید برای تهیه بن تخفیف 45 درصدی روی لینک زیر کلیک کنید:
